صفحه محصول - پاورپوینت دستگاه گردش خون

پاورپوینت دستگاه گردش خون (pptx) 17 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 17 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

دستگاه گردش خون فهرست مطالب دستگاه گردش خون مشخصات فيزيکي گردش خون مقدار خون در قسمتهاي مختلف گردش خون مساحت سطح مقطع و سرعت جريان خون فشار در قسمتهاي مختلف گردش خون تئوري پايه عمل دستگاه گردش خون اهميت تنظيم فشار دستگاه گردش خون عمل دستگاه گردش خون بر آوردن نيازهاي بافتها است، يعني حمل مواد غذايي به بافتها ، حمل فراورده‌هاي زائد به خارج از بافتها ، رساندن هورمونها از يک قسمت بدن به قسمت ديگر و بطور کلي حفظ يک محيط مناسب در تمام مايعات بافتي براي بقا و عمل مناسب سلولهاست. با اين وجود گاهي درک اين موضوع مشکل است که چگونه جريان خون در ارتباط با نيازهاي بافتها تنظيم مي‌شود و چگونه قلب و گردش خون کنترل مي‌شوند تا برون ده قلب و فشار شرياني مورد نياز براي جلو راندن خون را تامين کند. مشخصات فيزيکي گردش خون دستگاه گردش خون به گردش بزرگ يا سيستميک و گردش ريوي تقسيم مي‌گردد. چون گردش سيستميک جريان خون تمام بافتهاي بدن به استثناي ريه‌ها را تامين مي‌کند به کرات گردش بزرگ يا گردش محيطي نيز ناميده مي‌شود. اگر چه سيستم رگي در هر بافت جداگانه بدن داراي مشخصات مخصوص به خود است با اين وجود بعضي از اصول عمومي رگها در مورد تمام قسمتهاي گردش سيستميک صدق مي‌کند. عمل شريانها حمل خون تحت فشار زياد به بافتها است. به اين دليل شريانها داراي جداره‌هاي قوي بوده و خون در آنها با سرعت زياد جريان مي‌يابد. شريانچه‌ها يا آرتريولها آخرين شاخه‌هاي کوچک سيستم شرياني بوده و به عنوان سوپاپهاي کنترل کننده عمل مي‌کنند که خون از طريق آنها به داخل مويرگها آزاد مي‌شود. آرتريول يک جدار عضلاني قوي دارد که قادر است آرتريول را بطور کامل ببندد و يا به آن اجازه دهد که تا چندين برابر گشاد شود و به اين ترتيب داراي توانايي تغيير دادن عظيم ميزان جريان خون به مويرگها در جواب به نيازهاي بافت‌هاست. عمل مويرگها تبادل مايع ، مواد غذايي ، الکتروليتها ، هورمونها و مواد ديگر بين خون و مايع بافتي است. براي انجام اين نقش ، جدار مويرگها بسيار نازک و نسبت به مواد با مولکولهاي کوچک نفوذپذير است.وريدچه‌ها يا ونولها (Venules) خون را از مويرگها جمع کرده و به تدريج به يکديگر مي‌پيوندند و به تدريج وريدها بزرگتري را تشکيل مي‌دهند. وريدها به عنوان معبري براي بازگرداندن خون از بافتها به قلب عمل مي‌کنند. اما عملکرد آنها به عنوان يک منبع ذخيره عمده خون به همان اندازه اهميت دارد. چون فشار در سيستم وريدي بسيار پايين است. جدار وريدها نازک است با اين وجود جدار وريدها عضلاني بوده و اين موضوع به آنها اجازه مي‌دهد تا منقبض يا گشاد شده و از اين راه بسته به نيازهاي بدن به عنوان منبع ذخيره قابل کنترل خون اضافي به مقدار کم يا زياد عمل کنند. مقدار خون در قسمتهاي مختلف گردش خون بيشترين مقدار خون موجود در گردش خون در وريدهاي سيستميک جاي دارد. تقريبا 84 درصد حجم کل خون بدن در گردش بزرگ قرار دارد. به اين ترتيب که 64 درصد در وريدها ، 13 درصد در شريانها و 7 درصد در آرتريولها و مويرگهاي سيستميک جاي دارد. قلب محتوي 7 درصد خون ، رگهاي ريوي محتوي 9 درصد خون هستند. موضوع بسيار تعجب آور حجم کم خون در مويرگهاي گردش خون بزرگ است. با اين وجود در اين قسمت است که مهمترين عمل گردش بزرگ يعني انتشار مواد بين خون و مايع بين سلولي و بالعکس انجام مي‌شود. مساحت سطح مقطع و سرعت جريان خون هرگاه تمام رگهاي گردش سيستميک از يک نوع در کنار هم قرار داده شوند مساحت سطح مقطع تقريبي کل آنها به قرار زير خواهد بود: به سطح مقطع بسيار زياد وريدها نسبت به شريانها که بطور متوسط چهار برابر سطح مقطع شريانهاي مربوطه است توجه کنيد اين موضوع انبار شدن زياد خون در سيستم وريدي را در مقايسه با شريانها توجيه مي‌کند. چون حجم مساوي از خون از هر قسمت گردش خون در هر دقيقه عبور مي‌کند لذا سرعت جريان خون در هر قسمت گردش خون نسبت معکوس با مساحت سطح مقطع آن دارد. به اين ترتيب در شرايط استراحت سرعت جريان خون بطور متوسط 33 سانتيمتر در ثانيه در آئورت است اما حدود يک هزارم اين مقدار يا حدود 0.3 ميليمتر در ثانيه در مويرگهاست. لذا خون فقط براي يک تا سه ثانيه در مويرگها باقي مي‌ماند و اين موضوع حقيقت بسيار تعجب آوري است زيرا تمام انتشاري که بين دو سوي جدار مويرگ ايجاد مي‌شود بايد در اين زمان فوق‌العاده کوتاه به انجام برسد. فشار در قسمتهاي مختلف گردش خون چون قلب ، خون را بطور مداوم به داخل آئورت تلمبه مي‌زند فشار در آئورت بالا بوده و بطور متوسط 100 ميليمترجيوه است و چون عمل تلمبه زدن قلب بطور منقطع انجام مي‌شود فشار شرياني بين يک فشار سيستوليک 120 ميليمترجيوه و يک فشار دياستوليک 80 ميليمترجيوه نوسان مي‌کند. به تدريج که خون در گردش بزرگ جريان مي‌يابد فشار آن بطور پيشرونده کاهش يافته و در زمان رسيدن به انتهاي وريدهاي اجوف در دهليز راست به تقريبا صفر ميليمترجيوه مي‌رسد.