صفحه محصول - پاورپوینت درس هفتم علوم و فنون ادبی 3 تاریخ ادبیات قرن چهاردهم

پاورپوینت درس هفتم علوم و فنون ادبی 3 تاریخ ادبیات قرن چهاردهم (pptx) 34 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 34 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

درس هفتم علوم و فنون ادبی (3) تاریخ ادبیات قرن چهاردهم منظور از ادبیات معاصر آثار ادبی هستند که پس از مشروطیت پدید آمده اند. پیدایش شعر معاصر ایران و گسترش آن، با رویدادهایی مانند انقلاب مشروطیت، پایان سلسله قاجار و سلطنت رضاشاه همراه بود. مواردی که در ادبیات این دوره مورد توجه قرار گرفت. نوآوری‌ها گرایش به شعرهای ترجمه ای اندیشه‌های باستان‌گرا شعر دوره معاصر را بیشتر با عنوان«شعر نو» می شناسیم. در این دوره ابتدا تقی رفعت و افرادی مانند بانو شمس کسمایی، ابوالقاسم لاهوتی، جعفر خامنه ای و در نهایت نیما یوشیج تلاش هایی در تغییر شعر فارسی از نظر قالب و محتوا داشتند که آنها را پیشگامان شعر نو خوانده اند. تقسیم بندنی شعر فارسی در دوره معاصر دورۀ دوم: از آغاز حکومت محمدرضا تا کودتای 28 مرداد 1332 فضای سیاسی آزادتری نسبت به دوره قبل بر ایران حاکم بود. ر این دوره اشعار نیما و دیگر نوگرایان در برخی نشریات مانند روزگار نو و سخن منتشر می شد. دورۀ اول: دوره سلطنت رضاخان را دوره درخشش نیما و جدال بر سر شعر کهنه و نو می دانند. دورۀ سوم: از کودتای 28 مرداد 1332 تا قیام 15 خرداد 1342 تغییر و تحوّلات چشمگیری در جامعه ایرانی اتفاق افتاد و بار دیگر استبداد حاکم شد. دورۀ چهارم: از سال 1342 تا 1357 مبارزه رنگ و مفهومی تازه به خود می گیرد و فضای جامعه متشنّج می شود و مسیر عمده شعر همچنان اجتماعی و حماسی است. شاعران دوره معاصر مهدی اخوان ثالث پروین اعتصامی سید محمد حسین بهجت تبریزی (شهریار) علی اسفندیاری(نیما یوشیج) پروین اعتصامی: رخشنده اعتصامی معروف به پروین، بانوی مشهور شعر فارسی است. اوج سخن پروین در قطعات اوست که در آنها به شیوه انوری و سنایی توجه دارد. آنچه شعر پروین را از دیگران متمایز می کند، شکل تصرف وی در مضامین و کیفیت ارائه آنهاست. شهریار از بزرگترین شاعران غزل سرای معاصر است که علاوه بر شعر فارسی، به ترکی آذری نیز شعر می سراید؛ منظومه «حیدربابایه سلام» او از شاهکارهای این حوزه است. یکی از موفق ترین رهروان شعر نیما اخوان ثالث است. بیان روایی و داستانی، حماسی بودن زبان، کهن گرایی، به کارگیری ترکیبات زیبا و خوش آهنگ و برخی از کاربردهای نحوی سبک خراسانی از ویژگی‌های شعر وی است.