صفحه محصول - زندگینامه زکریا رازی

زندگینامه زکریا رازی (pptx) 53 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 53 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

زندگینامه زکریا رازی زکریای رازی و نقش آن در پیشبرد علم شیمی وعلوم اسلامی ابوبکر محمد پسر زکریای رازی فیلسوف و عالم طبیعی وشیمی دان و پزشک بزرگ ایران اسلامی وملقب به جالینوس المسلمین از مفاخر ومشاهیر جهان و یکی از نوابغ روزگار قدیم است. زندگی نام وی محمد ونام پدرش زکریا وکنیه اش ابوبکر است.مورخان شرقی در کتابهایشان او را محمد بن زکریای رازی خوانده اند.اما اروپاییان و مورخان غربی از او به نامهای رازس ( rhazes =razes )و رازی al- razi در کتابهای خود یاد کرده اند. به گفته ابوریحان بیرونی وی در شعبان سال 251هجری(865 میلادی)در ری متولد شده و دوران کودکی ونوجوانی وجوانی اش در این شهر گذشت. ري از شهرهاي كهن ايران است كه نام آن در اوستا نيز آمده است. اين شهر در آن روزگار مركز علم وادب ايران بود و بزرگان و دانشمندان زيادي از آن شهر برخاستند. مقدسي در كتاب احسن التقاسيم درباره ي اين شهر نوشته است: « در اين شهر مدارس و مجالس علم فراوان است.مذكران آنجا فقيه و روساي آنان عالم و محتسبشان مشهور و سخنورشان اديب هستند.» از كودكي و نوجواني رازي چيز زيادي نمي دانيم. برخي نوشته اند كه او در نوجواني به موسيقي گرايش فراوان داشت و در نواختن ني يا عود بسيار توانا بود. زماني را نيز به زرگري و صرافي پرداخته است.هم چنين،آنگونه كه خود در كتاب شكوك علي جالينوس نوشته ، به تجربه و آزمايش اكذيب معزمان ،(كسانيكه به كارهاي عجيب مانند احضار ارواح ميپردازند)علاقه داشته است. شايد از همين رو بود كه به كيمياگري گريش پيدا كرد و در جريان كار با مواد شيميايي و نزديك شدن به آتشبه چشم خود آسيب رساند. مي گويند او براي درمان چشم خود به نزد پزشكي رفت و آن پزشك براي درمان او پانصد دينار از او درخواست كرد و او ناچار شد بپردازد.سپس با خود گفت :«كيمياي واقعي علم طب است نه آن كه تو بدان مشغولي ».و اين گونه بود كه به پزشكي گرايش پيدا كرد. نخست مفاهيم پايه ي فلسفه ،رياضي،اختر شناسي و ادب را در همان ري آموخت.آنگاه براي آموزش بيشتر به بغداد رفت.در كتابهاي مورخان اسلامي آمده است كه رازي طب را در بيمارستان بغداد آموخته است.در آن زمان بغداد مرکز بزرگ علمی دوران وجانشین دانشگاه جندی شاپور بوده است .رازي در بغداد به رياست بيمارستاني برگزيده شد كه بدر،غلام معتضد عباسي،در سده ي سوم هجري ساخته بود.برخي گمان ميكنند كه رازي رياست بيمارستان عضدي را داشته است كه به دست عضدالدوله ي ديلمي به سال 372 بازگشايي شد اما رازي نزديك نيم سده ي پيش از باز گشايي آن بيمارستان از دنيا رفت و به نظر مي رسد بيمارستاني كه غلام معتضد ساخت، طي زمان با بيمارستان عضدي مشتبه شده باشد. رازي به زودي به جايگاه نخست در پزشكي دست يافت و فرمانروايان گوناگون او را به نزد خود مي خواندند و رازي كتابهايي نيز به نام آنها نوشته است. براي نمونه ، زماني به درخواست ابوصالح منصور ابن اسحاق ساماني به زادگاه خود بازگشت و رياست بيمارستان ري را پذيرفت و در همين شهر بود كه طب منصوري را به نام او نوشت كه يكي از شناخته شده ترين و پر آوازه ترين نوشته هاي او در غرب است. ترجمه اين كتاب ، نخستين كتاب پزشكي است كه با شيوه ي چاپ گوتنبرگي در اروپا چاپ شد. رازي سالهاي پاياني زندگي خود را در ري گذراند و دانشجويان بسياري از او درس گرفتند وپزشكان چيره دستي شدند.در همان سالها بود كه چشمان رازي آب آورد و يكي از شاگردانش از طبرستان براي درمان او آمد و از استاد خود خواست اجازه دهد به درمان او بپردازد. رازي گفت:« اين كار بر درد و رنج من مي افزايد چرا كه مرگ من نزديك به نظر ميرسد و روا نيست براي بازيافتن بينايي،خود را دچار رنج و سختي سازم.» ديري نگذشت كه او در پنجم شعبان سال 313 قمري در ري از دنيا رفت. او درآن هنگام اندكي بيش از 60 سال داشت.