صفحه محصول - پاورپوینت مفاهیم نواب اربعه

پاورپوینت مفاهیم نواب اربعه (pptx) 17 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 17 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

مفاهیم نواب اربعه سفرای چهارگانه یا نواب اربعه: عثمان بن سعید عمری محمد بن عثمان بن سعید عمری حسین بن روح نوبختی ابوالحسن علی بن محمد سمری در زمان غیبت صغرى، چهارتن از بزرگان شیعه وکیل و سفیر نایب خاص امام زمان (علیه السلام) بودند که خدمت آن حضرت مى رسیدند و وکالتشان به خصوص مورد تأیید بود، و پاسخهاى امام در حاشیه نامه هاى سؤالى، توسط آنان بدست مردم مى رسید. عثمان بن سعید عمری اللهم عجل لولیک الفرج آمین اولین نایب امام زمان- علیه السلام- عثمان بن سعید عمرى بود. زندگى او از دوره حضرت هادى- علیه السلام- که در آن زمان وى (عثمان بن سعید یازده ساله بود، شروع مى‏شود. بعد از حضرت امام هادى- علیه السلام-، او بر سر پیمان خود وفادار مانده و ملتزم به خدمت حضرت امام حسن عسکرى – علیه السلام-گردید، و تا هنگام شهادت امام حسن عسگرى – علیه السلام- نسبت به آن حضرت وفادار ماند و بعد از او به عنوان نایب خاص امام زمان- علیه السلام- معرفى مى‏گردید. او که به کارروغن فروشی می پرداخت ،مردی گرانقدر بلند مرتبه ومورد اطمینان بود. مراسم غسل وتدفین امام حسن عسکری به عهده ایشان بود. راستی گفتار ورفتار ایشان مورد تایید امام بود. او برای رهبری سازمان تشیع چند وکیل داشت از جمله: احمد بن اسحاق ،وکیل اوقاف درقم ، که وی را به بغداد فرا خواند. تاریخ تولد، وفات و مدت دوران نیابت او به طور دقیق معلوم نیست: لکن ما با جمع قرائن و شواهد، مدت دوران نیابت وى را حدود پنج سال حدس زدیم. در زمان نیابت وى، به علت موقعیت زمانى خاص، مدعیان دورغین کمتر ظاهر شدند و فقط دو نفر، آن هم به صورت کمرنگ چنین ادعایى را داشتند. نایب اول تلاش کرد وانمود کند که امام حسن عسکرى- علیه السلام- بدون جانشین از دنیا رفته، تا حضرت را از خطر دستگاه عباسى مصون دارد، و از طرف دیگر، سعى مى‏کرد وجود و حیات مبارک امام براى شیعیان اثبات کند و مسأله غیبت را به علل قانع کننده توجیه نماید. دوران نیابت وى، مقارن با خلافت «معتمد» بود محمد بن عثمان بن سعید عمری دومین نایب خاص امام زمان- علیه السلام- محمد بن عثمان عمرى است. ایشان فرزند نایب اول است و او از همان دوران کودکى، همراه پدرش در خدمت حضرت هادى- علیه السلام- بوده و سپس در خدمت امام حسن عسکرى- علیه السلام- و سپس حضرت مهدى – ارواحنا فداه – بعد از درگذشت پدرش، وى را به عنوان نایب خود تعیین نمود، و حدود نیم قرن – طبق نظر اکثر علماء – نماینده و نایب حضرت مهدى‏ – علیه السلام- در تمامى شئون شیعیان بود. بر نیابت وى، سه امام، یعنى امام هادى و امام حسن عسکرى و حضرت ولى عصر- علیهم‏السلام- تصریح نموده‏اند. به خاطر طولانى بودن دوران نیابت وى، توقیعات زیادى در زمنیه‏هاى مختلف، از طرف امام زمان- علیه‏السلام- در زمان ایشان صادر گشت. او همچون پدرش روغن فروش بود ونامه ها را در مشک های روغن جای میداد. وی دوماه پیش از مرگ خود زمان مرگش را دانست. در بستر بیماری به جعفربن محمد متیل گفت: به من دستور داده اند که به ابوالقاسم حسین بن روح وصیت کنم . دوران نیابت وى مقارن با بقیه خلافت «معتمد» و خلافت «معتضد» و ده سال از خلافت «مقتدر» بود. و در سال ۳۰۵ه.ق. وفات یافت. حسین بن روح نوبختی و در این مدت، شلمغانى را از طرف خود منصوب نموده بود که واسطه بین او و شیعیان باشد، او هم، از استتار حسین بن روح سوء استفاده نموده و مدعى نیابت دورغین شد. وبا داشتن مقام بلند نزد حسین بن روح قائل به تناسخ و حلول شد. او معتقد بود روح علی (ع) به بدن حسین بن روح حلول کرده است . با وجود افشاگری های حسین بن روح علیه شلمغانی و توقیع امام زمان مبنی بر لعن وی از ادعای خود دست برنداشت،تا اینکه به دستور خلیفه عباسی الراضی درسال 323 هجری کشته شد. سومین نایب خاص امام زمان- علیه‏السلام- حسین بن روح نوبختى مى‏باشد. بر خلاف سایر نواب خاص، بعضى از مورخین تنها به جنبه‏هاى سیاسى زندگانى ایشان پرداخته‏اند و بعضى از ابهامات موجود در زندگى دیگر نواب، درباره ایشان کمتر مشاهده مى‏شود. وى به خاطر نسبتى که با خاندان نوبختى داشت، در دستگاه عباسى از موقعیت خوبى بر خوردار بود و بسیارى از مشکلات شیعیان را از این طریق حل مى‏نمود. وى قبل از وزارت حامد بن عباس از آزادى خوبى بهره‏مند بود؛ لیکن بعد از به وزارت رسیدن حامد بن عباس (۳۰۶ تا ۳۱۱) به خاطر کینه این وزیر با شیعیان، فعالیتهاى او محدود شد، و مجبور شد به صورت مخفیانه زندگى کند، با مدیریت ورهبری شایسته او شیعه نسبت به دوران قبل خود، قدرت ونفوذ بیشتری پیدا کرد. وی به شدت به تقیه معتقد بود. او معاصر با بقیه خلافت «مقتدر» و قسمتى از خلافت «راضى» بود. مدت نیابت‏ وى ۲۱ سال به طول انجامید و در سال ۳۲۶ه.ق. وفات یافت. ودر محله رصافه در شرق بغداد مدفون گردید. بنا به وصیت وی ودستور امام مقام سفارت ونیابت خاص را به علی بن محمد سمری سپرد.